ÍNDICE
1. Introducción
2. Partes da alga
3. Algas galegas
3.1.
Fucus sp.
3.2. Laminaria sp.
4.
Extracción dos principios activos
1. INTRODUCCIÓN
É por elo que decidimos adicar este apartado ás algas, fonte de inspiración de amALGAma e pilar fundamental nos productos que producimos aquí.
Esperamos que vos pareza de interese e que vos axude a saber algo máis sobre esa alfombra que non nos gusta pisar ¡cando imos bañarnos a praia!
Facendo un pouco de
historia, aquí en Galicia non se coñece o uso das algas con fins alimenticios.
Si son coñecidas as propiedades destes vexetais como fertilizantes das hortas de costa, aportando minerais, sales e
outros oligoelementos á terra de cultivo. O argazo, fenómeno de acumulación de
algas nas praias, era ben acollido polos labregos do tempo para enriquecer as
súas leiras.
Non obstante, na
actualidade esta tendencia está a cambiar, e todos sabemos os proxectos que
están botando a andar para ofrecer algas secas para consumo alimenticio, así
como proxectos do uso das mesmas con fins cosmetolóxicos.
Ademáis, todos
coñecemos a alga wakame, moi valorada na gastronomía
xaponesa, ou a alga fucus, que
comeza a soarnos como anticelulítico... Neste campo, os franceses lévannos a
dianteira, aproveitando este recurso, para usalo na cosmética industrial.
Por todo elo,
este apartado vai tentar facilitar a identificación das algas, expoñer as
propiedades que posúen, e facer unha breve descripción de cómo usalas para o
coidado do noso corpo.
Esperamos que vos pareza de interese e que vos axude a saber algo máis sobre esa alfombra que non nos gusta pisar ¡cando imos bañarnos a praia!
Figura 1:
Estructura das algas. O disco ou rizoide fixa a alga ó sustrato. Del, parte o
estirpe, máis evidente nas laminarias, tamén chamadas Kelp ou Kombu (dereita de
todo). O estirpe ramifícase no fronde baixo diferentes formas: cordóns (como é
o caso de Codium sp. á esquerda de
todo), láminas (como ocorre en Fucus sp.
no medio da imaxe) ou en lacinias (como é o caso da laminaria).
A figura 1 amosa as
diferentes partes da estructura das algas, onde se comparte unha
analoxía coas plantas terrestres, pero a diferencia delas, as algas non posúen
tecidos especializados. Isto quere dicir que tódalas células teñen a capacidade de absorber
a luz, auga, nutrintes e realizar a fotosíntese (1).
O disco ou rizoide ten función de
adhesión ó sustrato, non equivale á raíz das plantas. Non ten capacidade de
absorción de nutrintes do sustrato.
O estirpe sostén a fronde, onde se atopan
as partes máis especializadas da alga.
Equivale ó talo nas plantas terrestres e xunto co resto de células, ten a capacidade de absorber auga e realizar a fotosíntese.
Na fronde atópanse as ramificacións en
forma de lacinias, láminas, cordóns… onde tamén se leva a cabo a fotosíntese e ademáis atópanse nos extremos apicais os conceptáculos que conteñen ás células sexuais.
Segundo o tipo de
pigmento que predomina na alga, vanse diferenciar:
- Algas verdes ou clorófitas con predominio de
clorofilas como pigmento principal.
- Algas vermellas ou rodófitas, con predominio
de pigmentos vermellos ou pardo-vermellos.
- Algas pardas ou feófitas onde o conxunto dos
pigmentos lles confiren unha cor parda.
Nas
nosas costas atoparemos diferentes tipos de algas pertencentes a estes 3
grupos.
3. AS ALGAS GALEGAS
Atópanse
principalmente dúas especies de Fucus
nas nosas praias: F. vesiculosus e F. spiralis.
Son
algas pardas que se ramifican de forma dicotómica (de cada lacinia saen dúas) a
partires dun rizoide anclado na rocha (1). Na figura 2, pódense observar as
diferencias entre ambas especies, que radica principalmente na presenza de vesículas aeríferas no caso de F.
vesiculosus.
Figura 2: Diferencias estructurais entre F.
vesiculosus, á esquerda, e F. spiralis, á dereita. A imaxe da esquerda amosa
claramente a presenza de pequenas bolsiñas totalmente baleiras. Soamente conteñen aire, coa única función de facer flotar á alga.
Estas
algas son ricas en mucílagos altamente hidratantes. A figura 3 amosa o xel que
contén o engrosamento apical dunha destas algas.
Figura 3: Xel que conteñen as algas na rexión apical das súas lacinias. Mucílago rico en polisacáridos altamente nutritivos e hidratantes.
Estas A maior parte de estudos fan referencia a F. vesiculosus, e atribúenlle diferentes propiedades que se describen a continuación.
Estas A maior parte de estudos fan referencia a F. vesiculosus, e atribúenlle diferentes propiedades que se describen a continuación.
- -
Rico en fucoidan: é un polisacárido entre
tantos outros que posúen as algas pardas en gran cantidade. O fucoidan está
descrito como anticoagulante,
antioxidante, estimulante dos fibroblastos da pel (2) e tamén hai estudos in
vitro que describen o fucoidan como composto antitumoral para dalgúns tipos de cangro (3).
- -
Anticelulítico: a celulite é unha alteración no tecido
adiposo de difícil control. Sen embargo, algunhas algas entre as que se atopa F. vesiculosus, parecen fomentar a
lipolise e diminuír a lipoxénese, reducindo deste modo o característico relevo
da pel de laranxa (2).
- Reducción das olleiras: baixo condicións de estrés oxidativo, prodúcense fugas sanguíneas nesta zona da epiderme facial. O fucus incrementa unha enzima que vai reducir un composto tóxico que se libera nesas fugas sanguíneas, diminuíndo así o efecto escuro das olleiras (4).
- Elasticidade: mellora a elasticidade da pel (5).
- Reducción das olleiras: baixo condicións de estrés oxidativo, prodúcense fugas sanguíneas nesta zona da epiderme facial. O fucus incrementa unha enzima que vai reducir un composto tóxico que se libera nesas fugas sanguíneas, diminuíndo así o efecto escuro das olleiras (4).
- Elasticidade: mellora a elasticidade da pel (5).
BIBLIOGRAFÍA
1. González C., García O. e Míguez L. Algas
mariñas de Galicia. Bioloxía, gastronomía, industria. 1998. Edicións Xerais.
Galicia.
2.
Bedoux G., Hardouin K., Burlot A. e Bourgougnon N.
Bioactive components from seaweeds: cosmetic applications and future
development. 2014. Advances in botanical research.
3.
Kwak J.Y. Fucoidan as a marine anticancer agent in
preclinical development. 2013. Marine drugs.
4.
Chavan M., Sun Y., Litchauer J. e Denis, A. Fucus
extract: cosmetic treatment for under-eye dark circles. 2014. Journal of
cosmetic science.
5.
Fujimura T., Tsukahara K., Moriwaki S., Kiyahara T.,
Sano T. e Takema Y. Treatment of human skin with an extract of Fucus vesiculosus changes its thickness
and mechanical properties. 2002. Japan. Journal of cosmetic science.
No hay comentarios:
Publicar un comentario